Podejmując decyzję czy przychody i koszty będą prezentowane w rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym, czy kalkulacyjnym, ważne jest wybranie metody ewidencji kosztów. Przy zastosowaniu RZiS w wariancie kalkulacyjnym koszty działalności operacyjnej mogą być ewidencjonowane tylko w układzie kalkulacyjnym bądź też w
Koszt własny sprzedaży, czyli w skrócie KWS (lub COGS z ang. Cost of Goods Sold) odnosi się do kosztów, które są związane bezpośrednio ze sprzedażą produktów. Ten wskaźnik nazywany jest również kosztem sprzedaży. Co zaliczamy do kosztów własnych sprzedaży? Koszt własny sprzedaży nie obejmuje kosztów stałych, których nie można dokładnie powiązać ze sprzedanymi produktami. To, co można zaliczyć do kosztów stałych, zależy od rodzaju przedsiębiorstwa. Inne elementy jako koszt własny sprzedaży może zaliczyć sklep internetowy, a inne przedsiębiorstwo produkcyjne. Przykładowe elementy, które można wliczyć w KWS w przypadku sklepu: Koszty zakupu produktów. Koszt transportu produktów. Prowizje bezpośrednie dla partnerów, sprzedawców. Koszty pakowania i wysyłki towarów do klienta Przykładowe elementy, które można wliczyć w KWS w przypadku fabryki np. samochodów: Koszt produktów niezbędnych do produkcji (np. części samochodowe) Koszty produkcji (zarówno koszty robocizny, jak i koszty użytkowania sprzętu wykorzystywanego do produkcji). W skrócie do KWS możemy zaliczyć tylko te produkty, prowizje, koszty, które bezpośrednio wiążą się ze sprzedażą. Przykładowo, jeżeli inwestujesz reklamę internetową zł, za które uzyskałeś kliknięć na stronę, a 100 kliknięć przełożyło się na realną sprzedaż (pozyskałeś 100 klientów), to jako koszt własny sprzedaży możesz zaliczyć tylko koszt pozyskania tych 100 kliknięć, które faktycznie zaowocowały sprzedażą. Metody obliczania KWS To, w jaki sposób obliczamy koszt własny sprzedaży, w dużej mierze zależy od tego jaką metodę kalkulacji kosztów magazynowych przybierze firma. Są 3 możliwości: Fifo (First in, first out) — firma sprzedaje najpierw najtańsze produkty, przez to wykorzystując tę metodę dochód netto, rośnie z czasem. Lifo (Last in, first out) — firma sprzedaje najpierw produkty, które kosztują więcej. Przez to dochód netto firmy ma tendencję spadkową. Metoda średnich kosztów — do wyceny sprzedawanych towarów wykorzystuje się średnią cenę wszystkich towarów w magazynie. Ma to efekt wygładzający, dzięki temu wskaźnik KWS nie jest zawyżony przez zakupy, które odbiegają mocno od średniej. Co mówi KWS? Wskaźnik KWS ma również znaczenie dla inwestorów, którzy rozważają zakup akcji firmy. Pozwala on ocenić rentowność firmy, jej skuteczność w kontekście zarządzania pracą oraz dostawami w procesie produkcji. Wskaźnik KWS jest rejestrowany jako koszt biznesowy w rachunku zysków i strat. Pozwala oszacować analitykom i inwestorom, czy też menadżerom wyniki firmy. Wyższe koszty własne sprzedaży wiążą się ze spadkiem dochodu. Odpowiednio zarządzając firmą, można podwyższyć te koszty, w celu płacenia mniejszego podatku dochodowego. To jednak oznacza mniejszy zysk dla akcjonariuszy, dlatego też przedsiębiorstwa starają się utrzymać wskaźnik KWS na rozsądnym poziomie. Manipulacje mogą również występować w drugą stronę — w celu obniżenia kosztów własnych sprzedaży i uzyskania wyższego zysku brutto, żeby spółka wyglądała bardziej atrakcyjnie dla inwestorów. Wiele manipulacji można wykryć poprzez analizę sprawozdań finansowych. Warto obserwować czy nie ma narastających zapasów, np. wzrost zapasów jest szybszy niż przychody.
Bilans 2018 – Koszty działalności podstawowej jednostki. 23.01.2019. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 31 tej ustawy o rachunkowości przez koszty jednostki rozumie się uprawdopodobnione zmniejszenie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia Wynik finansowy – Hurtownia TRUSKAWKA sp. z (metoda statystyczna) W Hurtowni TRUSKAWKA sp. z we Wrocławiu na dzień roku konta wynikowe wykazują następujące obroty: Przychody ze sprzedaży towarów 133 380,00 Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu 83 460,00 Pozostałe koszty operacyjne 4 940,00 Przychody finansowe 2 366,00 Koszty finansowe w tym zapłacone odsetki karne z tytułu nieterminowej wpłaty zaliczki na podatek dochodowy 2 470,00 156,00 Zużycie materiałów i energii 1 248,00 Amortyzacja 2 730,00 Wynagrodzenia 12 090,00 Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia 2 522,00 Usługi obce 2 080,00 Rozliczenie kosztów obliczyć Pozostałe przychody operacyjne 5 382,00 Koszty handlowe 20 670,00 Podatek dochodowy (zapłacony zaliczkowo w ciągu roku) 2 600,00 Polecenia: Ustal obrót konta „Rozliczenie kosztów”. Ustal wynik finansowy netto w wariancie: kalkulacyjnym, porównawczym. Oblicz kwotę odpisu wyrównawczego z tytułu podatku dochodowego (podatku do dopłaty). Zanim przejdziesz do gotowego rozwiązania sprawdź swoje wyniki w teście online Rozwiązanie Strony: 1 2 3 2018-11-22 Na dzień bilansowy saldo konta "Obroty wewnętrzne" jest zapisywane na dobro konta „Wynik finansowy", natomiast saldo konta „Koszty obrotów wewnętrznych" obciąża konto 49 „Rozliczenie

W jakich Social Media najlepiej się reklamować? blogfinance24 - 20 września 2021 0 Wielu początkujących twórców, którzy pragną pokazać światu swój produkt, zastanawia się nad tym, w jakim miejscu najlepiej pokusić się o reklamę. Obecnie większość wybiera internetowe formy promocji, z uwagi na szerokie grono odbiorców, a także szybkość przekazu informacji. Social Media – internetowa kopalnia talentów Social Media... Czytaj więcej

3. Koszty zarządu (konto 55). W grupie kosztów działalności podstawowej ujmuje się koszty ponoszone w związku z wytwarzaniem produktów i świadczeniem usług. W jednostkach wie-lobranżowych o zróżnicowanym charakterze konieczne jest wyodrębnienie od-dzielnych kont syntetycznych dla każdej prowadzonej działalności (Pałka 2017, Wynik finansowy netto to kluczowy wskaźnik oceny działalności przedsiębiorstwa. Obejmuje on wynik działalności operacyjnej (w tym z tytułu pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych), wynik operacji finansowych oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego i innych płatności, zmniejszających zysk/zwiększających stratę (art. 42 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Może on być: - dodatni – mówimy wówczas o zysku netto; saldo kredytowe konta „Wynik finansowy", lub - ujemny – będziemy wówczas mieli do czynienia ze stratą netto; saldo debetowe konta „Wynik finansowy". Czytaj także: Jak ująć w księgach podział zysku Segmenty raportu Wynik działalności operacyjnej stanowi różnicę między przychodami netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów (z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń), bez VAT, oraz pozostałymi przychodami operacyjnymi, a wartością sprzedanych produktów (towarów i materiałów), wycenionych w kosztach wytworzenia lub cenach nabycia (zakupu), powiększoną o całość poniesionych od początku roku obrotowego kosztów ogólnych zarządu, sprzedaży produktów (towarów i materiałów) oraz pozostałych kosztów operacyjnych. Wynik operacji finansowych to różnica między przychodami finansowymi (w szczególności z tytułu dywidend/udziałów w zyskach, odsetek, zysków ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji innych, niż inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi), a kosztami finansowymi (w szczególności z tytułu odsetek, strat ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji innych, niż inwestycje w nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi, z wyjątkiem odsetek, prowizji oraz dodatnich i ujemnych różnic kursowych, wpływających na cenę nabycia/koszt wytworzenia towarów/produktów w okresie ich przygotowania do sprzedaży/wytworzenia). Dwa warianty Według prawa bilansowego, sposób ustalania – na koniec roku obrotowego – wyniku finansowego netto podmiotu jest zależny od metody ewidencji kosztów (w układzie rodzajowym lub/i w układzie funkcjonalnym, którym to układom odpowiadają zespoły kont: 4 lub/i 5) oraz wariantu sporządzanego przez niego rachunku zysku i strat (wariant kalkulacyjny lub porównawczy). Oba te warianty różnią się jedynie częścią operacyjną, obejmującą działalność podstawową (statutową) jednostki: - w wariancie kalkulacyjnym, przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów pomniejszane są o koszty wytworzenia sprzedanych produktów, wartość sprzedanych towarów i materiałów oraz koszty sprzedaży i ogólnego zarządu; - w wariancie porównawczym natomiast przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, powiększone o koszt wytworzenia produktów na własne potrzeby oraz skorygowane – „in plus" lub „in minus" – o zmianę stanu wyrobów, uwzględniającą zmianę stanu na koniec roku w relacji do stanu na początek roku: produktów, półproduktów, produkcji niezakończonej (w toku), odchyleń od cen ewidencyjnych produktów i rozliczeń międzyokresowych kosztów, pomniejszane są o koszty działalności operacyjnej, obejmujące: amortyzację, zużycie materiałów i energii, usługi obce, podatki i opłaty, wynagrodzenia, ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, pozostałe koszty rodzajowe, a także o wartość sprzedanych towarów i materiałów. Pozostałe obszary działalności przedsiębiorstwa, obejmujące pozostałą działalność operacyjną, działalność finansową oraz podatek dochodowy i inne obowiązkowe płatności, zawierają identyczną treść (dane) w obu wariantach rachunku zysków i strat. Niezależnie jednak od wersji sporządzanego rachunku wyników, należy w nim wykazać odrębnie przychody, koszty, zyski i straty oraz obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego za bieżący i poprzedni rok obrotowy (art. 47 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Uwaga! Sposób prowadzenia ewidencji kosztów oraz sporządzania rachunku zysku i strat powinien zostać opisany przez firmę w przyjętych przez nią zasadach (polityce) rachunkowości (art. 4 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Na co pozwala układ kosztów W przypadku ujmowania przez przedsiębiorcę kosztów wyłącznie w układzie rodzajowym (konta zespołu 4), rachunek wyników powinien być sporządzony w wersji porównawczej. W razie ujmowania kosztów jedynie w układzie funkcjonalnym (konta zespołu 5), rachunek wyników powinien być sporządzany w wariancie kalkulacyjnym. Jeżeli natomiast podmiot ewidencjonuje koszty zarówno w układzie rodzajowym, jak i funkcjonalnym (konta zespołów 4 i 5), wtedy przysługuje mu prawo wyboru sposobu sporządzania rachunku zysku i strat. W praktyce, na zastosowanie ewidencji kosztów wyłącznie w układzie rodzajowym mogą sobie pozwolić jedynie małe przedsiębiorstwa, o nieskomplikowanej, prostej strukturze organizacyjnej, niewymagającej kontroli kosztów według miejsc ich powstawania, prowadzące jednorodną działalność produkcyjną, usługową lub handlową na niewielką skalę (wytwarzające/handlujące/świadczące jeden rodzaj produktów/towarów/usług). Ewidencję kosztów wyłącznie w układzie funkcjonalnym mogą prowadzić zarówno podmioty o zdywersyfikowanej działalności gospodarczej (prowadzące jednocześnie np. działalność wytwórczą i handlową, czy produkcyjną i usługową), jak i jednostki prowadzące jeden typ działalności, ale wymagający – z uwagi na złożoną strukturę organizacyjną – kontroli kosztów według miejsc ich powstawania lub też działalność tę cechuje różnorodność wytwarzanych produktów/świadczonych usług. Będą to więc firmy charakteryzujące się np. różnymi fazami i technikami produkcji, szerokim asortymentem oferowanych wyrobów/usług bądź koniecznością grupowania kosztów według projektów, zleceń lub badań w ramach działalności projektowej, działalności budowlano-montażowej, prac badawczo-rozwojowych. Z kolei, równoległe zastosowanie ewidencji kosztów w dwóch układach (rodzajowym i funkcjonalnym) zalecane jest w dużych firmach, w przypadku których zarówno rozmiar, jak i charakter prowadzonej działalności wymaga przyjęcia takiego rozwiązania. Operacje gospodarcze związane z określaniem wyniku finansowego netto jednostki, w zależności od wykorzystywanej przez nią metody ewidencji kosztów oraz sporządzanego wariantu rachunku wyników, wymagają ujęcia w księgach rachunkowych prezentujemy w tabelach. W księgach następnego roku Rozliczenie wyniku finansowego netto za dany (ubiegły) rok obrotowy księguje się w dacie zatwierdzenia sprawozdania finansowego za ten rok przez organ zatwierdzający, zapisem: - Wn/Ma „Wynik finansowy" - Ma/Wn „Rozliczenie wyniku finansowego". Natomiast w dacie podjęcia uchwały o sposobie podziału zysku wynikającego z zatwierdzonego sprawozdania finansowego, w księgach ujmuje się tę operację: - Wn „Rozliczenie wyniku finansowego" - Ma „Rozrachunki z pracownikami" (nagrody dla pracowników) lub/i „Pozostałe rozrachunki" (dywidendy dla wspólników/akcjonariuszy) lub/i „Kapitał podstawowy" (kapitał właścicieli) lub/i „Pozostałe kapitały własne" (kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy) lub/i „Rozliczenie wyniku finansowego" (strata za poprzedni rok obrotowy) lub/i „Fundusze specjalne" (ZFŚS) Jeśli uchwała dotyczy pokrycia straty, to zapisy w księgach są następujące: - Wn „Pozostałe rozrachunki" (gotówka wspólników) lub/i „Kapitał podstawowy" (kapitał zakładowy) lub/i „Pozostałe kapitały własne" (kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy) lub/i „Rozliczenie wyniku finansowego" (niepodzielony zysk z lat poprzednich lub zyski lat następnych) - Ma „Rozliczenie wyniku finansowego" ?
Konta zespołu 5 "Koszty według typów działalności i ich rozliczenie" służą do ewidencji i rozliczenia kosztów w układzie kalkulacyjnym. Konta tego zespołu mogą zostać również wykorzystane do ewidencji wykonania budżetu w układzie zadaniowym. Nie ujmuje się na kontach zespołu 5 kosztów finansowanych, zgodnie z odrębnymi
Ten artykuł powstał przy współpracy z Agnieszką Starzyk. Jest Ona Absolwentką Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz zajmuje pozycję Senior Accountant w międzynarodowej Korporacji. Każde przedsiębiorstwo pragnie zarabiać. Jest to przecież główny cel jego istnienia. Właściciele firm prześcigają się w pomysłach, jak zarobić najwięcej, a mogą to zrobić na dwa sposoby: powiększając swoje przychody luboptymalizując koszty. Do zwiększenia obrotów potrzebni są handlowcy, a do optymalizacji kosztów? Oczywiście księgowy! Spójrz, jak rachunkowość może wspomóc właścicieli w podejmowaniu decyzji biznesowych. Księgowy jasnowidzem? Skąd bierzesz tę tajemną wiedzę o poziomie kosztów firmy? Z rachunku kosztów! Niestety, w tak zmiennym otoczeniu, sporządzenie bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych, jest tylko częściowo wystarczające. Aby wiedzieć, jakie koszty ponosisz w przedsiębiorstwie, musisz je odpowiednio zaklasyfikować, czyli przypisać do określonych grup. Oznacza to, że koszty mogą być przedstawiane według pewnego schematu. Możesz się zastanawiać, po co właściwie mamy ewidencjonować koszty w jakichś układach? Dzięki odpowiednio ułożonym kosztom dowiesz się: ile wydajesz na wynagrodzenia dla pracowników,ile płacisz podatkówile materiałów zużywasz na stworzenie produktóworaz ile wydajesz na poszczególne rzeczy w przedsiębiorstwie. Taka informacja pomoże Ci określić cenę sprzedaży wyprodukowanych wyrobów. To ona powinna pokryć wszystkie koszty działalności oraz uwzględnić marżę. Finalna cena powinna pokryć nie tylko koszty związane bezpośrednio z produkcją, ale i koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa. Takie jak wynajem biura, koszty oświetlenia czy prowizje sprzedawców. I oczywiście zarobić na tym biznesie. Układy, układziki… W zależności od metody prezentacji kosztów tj. tego, jakie typy kosztów Cię interesują, wyszczególnisz: układ kosztów rodzajowy (konta zespołu 4)układ kosztów kalkulacyjny, zwany również funkcjonalnym (zespół 5). W jakim celu się je stosuje? Aby właśnie pozyskać informacje o poziomie kosztów w interesującym nas obszarze działalności. Układ rodzajowy, czyli zespół 4 W układzie rodzajowym kosztów grupujesz koszty wg rodzaju. Podstawowy podział kosztów wg rodzaju znajdziesz w załączniku nr 1 do Ustawy o Rachunkowości. Pewnie spotkałeś się już z nazewnictwem kosztów takim jak np. amortyzacja, usługi obce czy wynagrodzenia. Poniżej znajdziesz listę kosztów wg rodzaju. Oczywiście w zakładowym planie kont możesz ująć koszty jeszcze bardziej szczegółowo. Natomiast do rachunku zysków i strat scalać je w odpowiednie grupy jak poniżej. Zastosujesz tylko układ rodzajowy w swojej firmie, jeżeli twoja działalność jest nieskomplikowana. Oznacza to, że prowadzisz np. 1 sklep handlujący towarem lub zapewniasz tylko 1 typ usług. Ewidencja tylko w zespole 4 kont nie sprawdzi się, jeśli prowadzisz działalność produkcyjną. Układ kalkulacyjny kosztów, czyli ewidencja kosztów w zespole 5 Układ kalkulacyjny kosztów przedstawia koszty według miejsc ich powstawania. Dzięki niemu wiesz, jakie koszty przypadają na działalność podstawową (handlową, usługową czy produkcyjną), a jaka jest suma kosztów zarządu czy sprzedaży w twojej firmie. Układ kalkulacyjny kosztów odzwierciedlony jest w rachunku zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym. Wiele firm bardzo rzadko stosuje tylko układ podmiotowy, czyli kalkulacyjny. Powodem tego jest fakt, że w obu wariantach RziS istnieje konieczność prezentowania kosztów również w układzie rodzajowym (w wariancie kalkulacyjnym RziS ten wymóg dotyczy informacji dodatkowej). Metody ewidencji kosztów Dużo częściej stosowanym rozwiązaniem jest ewidencja na podstawie obu układów jednocześnie. Jest to możliwe dzięki wykorzystaniu konta 490 „Rozliczenie kosztów”. Umożliwia ono przeniesienie danych z układu rodzajowego na układ kalkulacyjny. Metoda pełnej ewidencji kosztów polega na ich ewidencjonowaniu na podstawie zespołów 4 i 5 kont w zakładowym planie kont. Z kolei ewidencja kosztów tylko w układzie rodzajowym czy tylko w układzie podmiotowym (kalkulacyjnym) nazywana jest uproszczoną metodą ewidencji kosztów. Rachunek kosztów – którą metodę wybrać? Warto, żebyś zastanowił się, jakiej informacji oczekujesz od sposobu prowadzonej ewidencji. Dogłębna analiza z pewnością będzie pomocna dla większych przedsiębiorstw produkcyjnych. Dla małych firm czy start-upów korzystanie z dwóch układów może się okazać zbyt czasochłonne. Jeśli przygotowujesz sprawozdanie finansowe i ujmujesz koszty wyłącznie w układzie rodzajowym, sporządzisz wtedy rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym. Z kolei, jeśli ewidencjonujesz koszty w układzie kalkulacyjnym, przygotujesz rachunek wyników w wariancie kalkulacyjnym. Pamiętaj, że w analityce musisz również odzwierciedlić podział na koszty wg rodzajów! Gdy stosujesz metodę pełną kosztów, czyli prowadzisz rachunkowość w obu układach, masz możliwość wyboru metody ustalenia wyniku finansowego w wariancie porównawczym lub kalkulacyjnym. Więcej znaczy lepiej? Wprowadzenie dokładniejszej kalkulacji może wydawać się pracochłonne, ale gra jest warta świeczki! Początki mogą być dla Ciebie trudne. Dlatego pamiętaj, że przewagę konkurencyjną buduje się dzisiaj za pomocą informacji. Możliwość szybkiej kontroli kosztów i analizy odchyleń pomoże Ci lepiej zarządzać swoją firmą. Tym bardziej jest to istotne, jeśli zarządzasz lub zamierzasz zarządzać wielooddziałową spółką, kontrolowaną na różnych szczeblach organizacji. Jaką metodę ewidencji kosztów stosujesz w Twojej firmie? Podziel się w komentarzu tym, jak Ty ewidencjonujesz koszty. Dowiedz się więcej na temat układów kosztów! Sprawdź tematy w ramach kursu podstaw rachunkowości! Chcesz rozpocząć naukę rachunkowości, ale nie czujesz się gotowy na pełen kurs? Możesz wypróbować mój mini kurs podstaw rachunkowości zupełnie bezpłatnie! Szczegóły TUTAJ lub wypełnij poniższy formularz, aby natychmiast rozpocząć pierwszą lekcję! W przypadku wszelkich transakcji na aktywach opartych na walucie innej niż nominał Twoich kont, Vantage Markets poniesie opłaty za przeliczenie waluty. Opłaty są obliczane w następujący sposób: Kurs wymiany uzyskany od dostawców płynności plus dopłata. Do obliczeń wykorzystaliśmy koszty handlu EUR/USD. #4 Opłaty depozytowe Vantage KSIĘGI W FIRMIE Rachunek kosztów Pozycje kosztów w wariancie kalkulacyjnym Jaki powinien być rachunek kosztów, aby sprostał wymaganiom zawartym w art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości ? Jak mierzyć, dokumentować, rejestrować oraz przetwarzać koszty, aby zapewnić prawidłową ich prezentację w rachunku zysków i strat oraz wycenę produktów w bilansie? Na te pytania staramy się odpowiedzieć w naszym cyklu "Naucz się liczyć koszty". W poprzednich tygodniach pisaliśmy o kosztach w takim układzie, w jakim wymaga tego rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym. Dziś omówimy pozycje kosztów w takim układzie, w jakim wymaga tego rachunek zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym. Przy sporządzaniu rachunku zysków i strat w wersji kalkulacyjnej niezbędna jest informacja o: kosztach wytworzenia sprzedanych produktów, kosztach sprzedaży, kosztach ogólnego zarządu. Aby uzyskać informację o kosztach produktów wytworzonych i sprzedanych*) w okresie objętym sprawozdaniem, trzeba ustalić wysokość kosztów poniesionych w procesie produkcji wyrobów lub świadczenia usług, a następnie - koszt jednostki produktu. Przy ustalaniu kosztów wytworzenia produktów uwzględnia ... Dostęp do treści jest płatny. Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną. Ponad milion tekstów w jednym miejscu. Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej" ZamówUnikalna oferta N8do2ni.
  • jaun5fdc25.pages.dev/208
  • jaun5fdc25.pages.dev/282
  • jaun5fdc25.pages.dev/28
  • jaun5fdc25.pages.dev/60
  • jaun5fdc25.pages.dev/234
  • jaun5fdc25.pages.dev/104
  • jaun5fdc25.pages.dev/386
  • jaun5fdc25.pages.dev/110
  • jaun5fdc25.pages.dev/356
  • koszty handlowe w wariancie kalkulacyjnym